Niet eens zes minuten na het belsignaal heerst er een heerlijke rust in de lange gangen van Campus FLX in Leopoldsburg. In het ene lokaal geeft een leerkracht instructie, in een andere klas werken zesdejaars in stilte hun planning af, nog elders overleggen leerlingen in een knusse zithoek, veilig achter mondkapjes. Het is een bezige boel in hartje Limburg. Twee jaar geleden omarmde GO! school Campus FLX het zelfregulerend leren. ‘Toen ik hier directeur werd, waren enkele leerkrachten al overgestapt naar zelfregulerend leren’, vertelt pedagogisch directeur Evelien Degros. ‘Zelf had ik er ook ervaring mee en was ik vertrouwd met de wetenschappelijke basis van Barry Zimmerman. Het was dus een kwestie van het zaadje te laten kiemen door de verbinding te leggen tussen die leerkrachten.’
Lunch aan de leertafel
Een organische aanpak staat centraal op Campus FLX. ‘Onze zesdejaars zijn als eersten aan de slag gegaan met zelfregulerend leren’, legt Evelien uit. ‘Daarna hebben we het rustig uitgerold over andere leerjaren. Ons jongste project iWork reikt kinderen van de eerste graad de basisprincipes aan, met een steeds toenemende mate van zelfstandigheid. De volgende stap zijn de lagere school en kleuterschool, zodat onze leerlingen van kleuter tot volwassene een duurzaam en boeiend verhaal beleven.’ Ook de leerkrachten neemt Evelien zonder bruuskeren mee in dat verhaal. ‘We maken geen foie gras, we dwingen niemand. Willen leerkrachten op de klassieke manier blijven werken, dan is dat prima. Onze schoolnaam staat niet zomaar voor flexibel. En vaak komen ze toch eens kijken bij collega’s die met zelfregulerend leren aan de slag zijn en raken ze erdoor gebeten. Sommigen offeren zelfs hun lunchpauze op om onze leertafels bij te wonen. Zo breidt de olievlek zich langzaam maar zeker uit.’
De leerkracht als coach
De kruisbestuiving die door de school gonst, heeft ook een vakoverschrijdend luik. ‘Leren onze tweedejaars in de les biologie over meeldraden en stampers dan maken ze in de lessen plastische opvoeding een gedetailleerde tekening van een bloem’, vertelt Evelien. ‘We leren voortdurend van elkaar, zowel de leerkrachten als de leerlingen’, vult leerkracht Nederlands Evelien Vanlook aan. ‘Leerlingen kennen niet alleen hun eigen noden en sterktes beter, dankzij de activiteitenplanner leren ze ook gestructureerd en zelfstandig te werken. Mijn rol als leerkracht is geëvolueerd naar die van coach, die instructie geeft wanneer dat kan en bijspringt wanneer dat nodig is. Het is even hard werken als klassiek lesgeven, maar zoveel rijker omdat je de kinderen elke dag ziet groeien. Ze leren ook zichzelf te evalueren. Is een taak niet op tijd klaar, dan kunnen ze zelf uitpluizen waar het precies is misgelopen. Lag het aan hun planning, hadden ze de werktijd te krap ingeschat? Met die kennis kunnen we samen gericht bijsturen.’
Klaar voor later
‘Zelfregulerend leren kan in elke school’, ruimt directeur Evelien een misvatting uit de weg. ‘Campus FLX is ermee gestart in het aso, maar ondertussen lopen ook tso en bso vlot mee. Met mooie resultaten. Dat mag je letterlijk nemen, want tijdens de lockdown vorig schooljaar heeft gepersonaliseerd samen leren er mee voor gezorgd dat de leerachterstand beperkt bleef. Daar zijn we best trots op.’
Ook de leerlingen zijn enthousiast. ‘Ik zit al veertien jaar op deze school en ik ben ontzettend blij met het zelfregulerend leren’, vertelt Elis Uçar uit de vijfde Latijn-Wiskunde. ‘Later wil ik geneeskunde studeren en mensen helpen. Zelfstandig kunnen werken zal goed van pas komen aan de universiteit. Daarvoor ben ik Campus FLX heel dankbaar.’
Op de speelplaats roept een hollende leerling zijn glunderende directeur toe: ‘Mevrouw, ik wil echt niet meer terug naar het gewone leren. Dit is zoveel fijner.’ De olievlek is alweer een druppel groter geworden.